Aktualności

 

 

Kolejny już raz wpólnie z naszymi przyjaciółmi - mieszkańcami przytuliska prowadzonego przez Siostry Albertynki w Wejherowie zorganizowalismy Męski Dzień Skupienia, który odbył sie w dniu 30.03.2019. Wspólny, spędzony w męskim gronie dzień upłynął w skupieniu, modlitwie i refleksji. Był czas modlitwy, wspólnego rozważania Drogi Krzyżowej, była wspólna Msza Św., było pokrzepiające słowo kierowane do nas od Ojca Dariusza - opiekuna duchowego naszej grupy. Oprócz modlitwy, możliwości spowiedzi był również czas na wzajemne rozmowy, czas wzajemnego dzielenia się dobrym słowem, uśmiechem, motywacją do działania i dokonywania zmian własnego życia na lepsze. Warte uświadomienia było to, że zmiany można dokonywać małymi kroczkami aby pewnego dnia zrobić duży dobry krok w dobrą stronę. Dotyczy to każdego z nas - nie tylko mężczyzn doświadczonych przez los, doświadczonych przez dokonane własne, często złe wybory ale również tych, którzy ciągle zmagają się z róznymi nałogami, problemami osobistymi, rodzinnymi. Po raz kolejny możemy powiedzieć: warto było...warto się zastanowić, zmierzyć ze swoimi słabościami i podjąć walkę.

...wydarzenie, które odbyło się po raz pierwszy. Przygotowania trwały kilkanaście miesięcy. Nawet lat biorąc pod uwagę pierwsze pomysły zrobienia "czegoś" lokalnego dla nas i dla innych. Ostatecznie udało się. Zrobiliśmy coś sami, poświęcając czas, własne środki na realizację i promocję wydarzenia. Chcieliśmy mieć sami wpływ na wydarzenie i jego przebieg. Dzisiaj po dokonanych pierwszych podsumowaniach możemy śmiało powiedzieć, ba... nawet wykrzyczeć: UDAŁO SIĘ !. 

 

 

Nasze wspólne wysiłki zaowocowały stworzeniem wydarzenia, o którym bardzo głośno było w lokalnej prasie,mediach, na facebooku, w internecie. Kaszubska N(M)ocna Droga Krzyżowa. Dystans długi i trudny zarazem. Wynoszący łącznie prawie 48 km. Trasa przebiegała przez okoliczne miejscowości: Gościcino, Luzino, Kębłowo, Górę, Orle, Kniewo, Piaśnicę (Sanktuarium) i Wejherowo. Trasę niejednokrotnie sami przeszliśmy, oznaczyliśmy i przygotowaliśmy w taki sposób aby każdy uczestnik nie miał żadnego problemu z jej przebiegiem. Wyruszyło w drogę "grubo" ponad 200 osób. Na placu przy kościele Trzech Krzyży na Kalwarii Wejherowskiej pojawiło się ponad 300 osób. Dalej, na każdej stacji na uczestników czekali panowie z naszej Grupy Vera Virtu, którzy wręczali każdemu przybyłemu rozważania do danej stacji. Tym m.in. nasza Droga różniła się od znanej i popularnej EDK. Chcieliśmy przygotować coś własnego, oryginalnego i okazało się, że było warto. W tym miejscu kierujemy również ogromne podziękowania do naszego opiekuna duchowego Ojca Dariusza Szymaniaka OFM, który przez cały czas wspierał nasze dzieło jak również aktywnie w późnych godzinach nocnych w trakcie wydarzenia wraz z ks. Markiem Barańskim SDB (Dyrektorem Salezjańskiego Ośrodka Młodzieżowegoy w Kniewie) słuchali spowiedzi na stacji IX N(M)ocnej Drogi Krzyżowej.  Po zakończeniu drogi dla wszystkich przybyłych wyczerpanych ale szczęśliwych uczestników czekało specjalnie przygotowane syte śniadanie. Każdy, kto przybył na koniec do sali domu pielgrzyma dzielił się własnymi refleksjami na temat Drogi Krzyżowej. Każdy był pod wrażeniem jej przygotowania i całej organizacji - same pochwały. Podobnie na Fb..

Najważniejsze jest jednak to co każdy uczestnik przeżył i doświadczył. Czy to wpłynie na jego życie? Czas pokaże. Co ciekawe - my również,kiedy widzieliśmy u niektórych łzy szczęścia po dotarciu do końca Drogi Krzyżowej - uświadomiliśmy sobie, że warto było zrobić coś dobrego dla innych, w taki czy inny sposób. W ten sposób również poczuliśmy wartość naszego dzieła i odpowiedzialności za nasze czyny. To również nam pokazało, że warto takie rzeczy robić, warto stawiać sobie wyzwania do pokonania. Po prostu warto...działać.

 

 

Jak w tytule tego artykułu....cały czas coś się dzieje. Dobrze, bardzo dobrze. Nie pozwalamy sobie na stagnację. Ostatnio wiele się działo, ale...po kolei. Trochę z opóźnieniem ale może warto było poczekać z kolejnymi informacjami w aktualnościach. W efekcie - więcej refleksji, przemyśleń do tego aby te teksty miały jakiś głębszy sens. Jako grupa cały czas sie rozwijamy. Chcemy i dążymy do tego aby ten rozwój objął jak największą rzeszę mężczyzn - chcemy aby ten "ruch męski" jasno i wyraźnie podkreślił swoją rolę w życiu współczesnego kościoła i współczesnym świecie. Ruch, który nie tylko ma "pobudzić" mężczyzn do działania i niwelowania tego co szeroko jest ostatnio komentowane jako "kryzys męstwa w kościele" ale przede wszystkim jako ruch powodujący zmiany na lepsze w życiu każdego mężczyzny, mężczyzny wierzącego - prawdziwie wierzącego chrześcijanina.

Jednym z elementów naszego rozwoju nie tylko grupy jako całości ale każdego z nas z osobna było uczestnictwo kilku z nas - Wojtka, Pawła, Bartka i Jana na 3 Spotkaniu Liderów Męskich Inicjatyw - Męski Azymut zorganizowanym przez Stowarzyszenie Mężczyzn Św. Józefa z Krakowa w dniach 22-24.03.2019. Spotkanie odbyło się w Centrum Duchowości Archidiecezji Częstochowskiej "Święta Puszcza" w Olsztynie k. Częstochowy 

Gościem spotkania - prowadzącym wykłady i warsztaty był Bill Moyer - założyciel SOS Leadership Institute, organizacji kształtującej liderów zmiany. Wcześniej posługiwał jako dyrektor operacyjny National Fellowship of Catholic Men. Bill nauczał liderów 36 krajach świata 49 stanach USA na temat efektywnego przywództwa. Przez 14 lat pracował z młodzieżą w parafii św. Hieronima w Waco oraz doradca rodzinny w Diecezjalnym Biurze Życia Rodzinnego. 

Warto było uczestniczyć w tym spotkaniu - uświadomiliśmy sobie własne role w życiu i rozwoju takiej grupy jak Vera Virtu. Poruszaliśmy ważne zagadnienia m.in.  związane z własnym EGO, które bardzo często skutecznie uniemożliwia osiągnięcie i zrozumienie tego co powinno być najważniejsze w tworzeniu grupy męskiej jako zespołu, wspólnoty. Wiemy już, że własne EGO jest często powodem rozpadu grup, bo osoby je tworzące nie rozumieją tego, że poprzez własne oddanie sprawie, czy wręcz służenie jakiejś określonej idei - mogą skutecznie rozwijać nie tylko siebie ale i całą grupę. Tymczasem stawianie siebie i własne EGO na pierwszym planie w efekcie przynosi mizerne, opłakane i odwrotne skutki niż oczekiwane